Toevallogie
Toevallogie
Een eerste opzet
Dit woord, toevallogie, kwam naar mij toe, toen ik met flinke tegenwind terug reed van een eerste tweedaagse fietstocht met overnachting bij een vriendin. Op de heenweg was ik nog wat gespannen en dat verbaasde mij, want 60 km had ik al zo vaak gefietst, maar nu was het toch anders. Ik moest erg denken aan wat ik wel en niet mee moest nemen en daar gaat veel energie in zitten.
Ook was er de spanning rond een aantal zaken in mijn leven.
Ik kan de processen daar vaak niet stoppen…….
Het toeval.
Dat is al veel langer een thema dat mij begeleidt en ik ben er van overtuigd dat het de wegwijzers in mijn leven zijn.
Die zin ‘toeval bestaat niet!’, dat haast altijd wordt geroepen als ik het er over heb, is voor mij als een deur die wordt dichtgeslagen. Voor mij is het juist een open deur, het zijn de wegwijzers in het leven, de signalen van de kosmos.
We hadden het er deze morgen nog over. Dat er gebeurtenissen in het leven zijn geweest, die ogenschijnlijk toevallig waren. Maar in de loop der jaren, waarin we naar de wijsheid en inzichten mogen gaan, ineens betekenis krijgen.
Gebeurtenissen in de jeugd, waar thema’s worden neergelegd die een thema worden in je leven. Als je de rust en de tijd hebt om andere gebeurtenissen daar aan te koppelen lijkt er een rode draad te ontstaan die ineens zo logisch is, dat al de pijn die het heeft veroorzaakt wegneemt. Er komt begrip en blijdschap voor in de plaats.
Kun je er al bij? Of ben je er nog niet rijp voor?
Daar gingen mijn gedachtes over, terwijl ik de wind trotseerde.
Ik was al weer bezig met schrijven in mijn hoofd.
