Toeval als signaal uit de kosmos.

Synchroniciteit als wegwijzer

De verhalen:

Twee gebeurtenissen zijn aanleiding geweest om deze pagina toch te starten. Eén uit mijn eigen leven en één die ik op TV zag bij het programma ‘Het Vermoeden’ van zondag 15 augustus 2010. Met die laatste wil ik beginnen, juist omdat het zo’n duidelijk voorbeeld is dat het signaal van ‘toeval’ komt om te helpen, om antwoord te geven op vragen die vaak in een fase van het leven verschijnen waarbij het niet zo gemakkelijk gaat. Meestal nadat je zelf al een stap hebt gezet om naar een oplossing te komen. Het is een bevestiging, een signaal om op de ingeslagen weg voort te gaan.
Toeval kan ook gebeuren als je met een vraag loopt en via welk kanaal dan ook, het antwoord krijgt. Daarover misschien later meer.
Nu eerst die wezenlijke momenten in een leven die geholpen worden door het toeval.

1. De hoofddoek en identiteit

Naeeda Aurangzeb, journaliste, schrijfster, werd op 4 januari 1974 in Pakistan geboren. Begin 1977 verhuisde zij met haar moeder en broertjes naar Nederland, waar haar vader zich had gevestigd. Naeeda kwam via een studie sociaal-maatschappelijk werk in de journalistiek terecht. Jarenlang gold ze als voorbeeld voor andere moslima’s: ze droeg een hoofddoek terwijl ze programma’s presenteerde, werd geïnterviewd door Opzij en bij Paul de Leeuw. Ze maakte carrière en was getrouwd met een vooraanstaande, gelovige moslim die het opnam voor de rechten van de vrouw.
Naeeda:
“Maar ik was helemaal niet zo geëmancipeerd. Want in de tien jaar van mijn huwelijk werd ik lichamelijk en emotioneel misbruikt.”
Ze besloot voor het Léven te kiezen en ontvluchtte het huiselijk geweld.
Nu het verhaal waarbij ik weer kippenvel kreeg omdat dit een signaal was uit de kosmos:
Op weg naar een lezing kwam ze in een toilet op een vliegveld oog in oog met zichzelf te staan toen ze haar lippen wilde bijwerken. Ze keek naar zichzelf en vroeg zich af: “Ben ik dat? Ben ik dat werkelijk?” Op dat moment besloot ze haar hoofddoek af te doen en met deze doek nog om haar nek, want geheel wegdoen was en té grote stap, liep ze de hal van het vliegveld weer in.
Ze had moeite met haar uiterlijk, want o, wat voelde ze zich lelijk zonder de bescherming van die doek. Haar man had dat erin gepompt, zonder hoofddoek was ze oerlelijk. Op dat moment holde er een vrouw langs haar, die wat verder stopte, zich omdraaide en naar toe kwam met de woorden: “Wat bent u mooi!”, en liep toen weer hard door.
Een duidelijker signaal voor Naeeda kan ik me niet voorstellen.

2. Aan mezelf teruggegeven

Nu het voorbeeld van mijzelf. Ik was in een relatie afgewezen. Aan de kant gezet als een zak vuil was het beeld dat ik aan iedereen, dus ook aan mezelf vertelde. Het voelde zo en het was zo pijnlijk, want in mijn hart was hij nog steeds de man die een zielenmaatje was. Ik liep regelmatig naar het bos om mijn tranen te vergieten en achter te laten, wetend dat ik er ook wel weer doorheen zou komen. Ik was tenslotte al over de 50 en had veel ervaring in relaties en het verbreken ervan. Dit keer was anders, want ik was niet degene die het initiatief nam. Hij was verliefd geworden op een ander en daarin ben je geen partij.
Het was over.
Alleen ik moest er nog aan wennen.
Ik rijd op de bus als chauffeur en dan kom je regelmatig vrachtwagens tegen met van die gele borden met namen van hun vrouw of kinderen. Lezen doe ik die namen eigenlijk nooit, ik neem ze niet eens bewust waar. Die ene keer, in die periode van relatierouw echter wel en wat stond er op zo’n bord: mezelf.
Er ging een schok door me heen en ik besefte in een flits: Ik ben niet weggedaan, ik ben aan mezelf teruggegeven.
Dit was een helder inzicht en toen ik thuis kwam heb ik het op een papier geschreven en aan de muur geprikt.
Het was het begin van een nieuw leven, dat achteraf beter was voor mijzelf dan in zo’n relatie te blijven kniezen. Een wegwijzer uit de kosmos!

3. De twee horoscopen (december 2010)

Caroline was bij mij en we bekeken haar horoscoop in relatie tot de vragen die ze had bij de EMDR-sessie. Ook had ze vragen over haar dochter en ik draaide ook de horoscoop van haar dochter uit. Ze wilde graag weten in hoeverre zij kosmisch verbonden was met haar dochter, ze zaten zo vaak in elkaars energie en dat gaf problemen. Toen ik de twee horoscopen uit de printer haalde staarde ik ongelovig naar de twee bladen. De namen bovenaan waren die van haar en haar dochter, maar de horoscopen waren exact hetzelfde. Die van Caroline was ook onder de naam van haar dochter gekomen en zo hadden ze dezelfde horoscoop, wat natuurlijk niet klopte. Op de computer waren ze écht heel verschillend.
Het antwoord was hiermee wel duidelijk.
Ik heb nooit begrepen hóe dat, technisch-aards, zo heeft kunnen gebeuren.

4. Verkeerd gereden?

Als ik naar mijn ouders ga, volg ik de A27 en de A2. En dat doe ik vaak: naar mijn ouder wordende ouders gaan.
Maar als ik een andere afspraak heb, rij ik via de A27 en neem daar de afslag A59 richting Waalwijk.
Behalve die keer. Zonder na te denken, bijna gewoontegetrouw, stuurde ik na Houten op de A2 aan. Toen ik eenmaal op de A2 reed, bedacht ik me pas dat ik helemaal verkeerd zat. Nou ben ik blond maar God-zij-dank ook in het bezit van een tomtom. Rommelend in mijn handschoenenvakje diepte ik mijn elektronische wegwijzer op om zo via een heel andere route toch bij het adres te komen waar ik wezen moest.
Ik verontschuldigde me dat ik maar net op tijd was omdat ik verkeerd was gereden. Waarop de gastvrouw zei: ‘Je bent precies goed gereden. Vandaag kwam echt iedereen te laat omdat er bij de afslag die je normaal gesproken neemt en flinke omleiding wordt aangegeven’;
Toevallig… En het veranderde mijn leven niet maar wel het gevoel dat er voor me wordt gezorgd, ergens.
HV

---

7.  Kapper

Mijn leven heeft aardig wat toevalligheden gekend. Zoals Tineke het zo mooi zegt, er zijn mij aardig wat voor mijn leven bepalende dingen toegevallen. Ingewikkelde gebeurtenissen vielen mij toe.  In mijn jeugd, maar ook op volwassen leeftijd. Gebeurtenissen die mij hebben gevormd tot wie ik nu ben.
Ingewikkelde gebeurtenissen waren met mijn kijk op het leven lastig te bevatten. Waarom gebeuren mij dingen die pijn doen., maar ook: ‘waarom gebeuren mij dingen waar ik gelukkig van wordt?’

Ik heb regelmatig naar antwoorden gezocht. Antwoorden op gebeurtenissen waar ik vervolgens een bepaalde betekenis aan koppelde.  Soms zag ik zelfs signalen in bepaalde gebeurtenissen. Bijvoorbeeld door een reeks mensen die ik makkelijk op mijn hand kreeg voor een project in Afrika. Dan zal ik wel goed op weg zijn..’
Veel dingen leken zo goed te lukken dat ik mijn leven in Nederland op wilde geven om naar Afrika te vertrekken. Arme mensen helpen. Toch bleek het tegendeel waar. Ik belandde in een wespennest, voelde me steeds onveiliger, werd ziek en vertrok uiteindelijk niet.

Een ziekte heeft me een fikse reset opgeleverd. Een frisse nieuwe blik op het leven. Een andere kijk op mijn project in Afrika. De mensen die ik uitkoos om mee samen te werken. De aard van de mens. Ik ben het leven nog meer gaan waarderen. Nog meer van mensen gaan houden.

En nu het toeval:
Tijdens een schilderles ‘viel mij iets heel bijzonders toe’. Uit 20 dikke boeken koos ik willekeurig een plaatje om in perspectief na te schilderen. Na 20 minuten viel me pas op wat er boven een deur op het plaatje stond, heel klein: ‘kapper‘. Voor mij een moment van (bijna) tranen waarin ik mij diep bevestigd, gesteund en zelfverzekerder dan ooit voelde. Als een stem die wilde zeggen:
‘Ga door met je kapsalon, dit is wat je goed kunt, hier kun je jouw capaciteiten en voorliefde om mensen met elkaar op positieve manier te verbinden en je liefde voor mensen kwijt. Je bent op de goede weg en dit is je passie.’
Ik ben doorgegaan en inmiddels ben ik superblij met de keuze om mijn kapsalon, die ik bijna 11 jaar run, door te zetten. Het gaat beter dan ooit met de salon en er ontstaan zoveel mooie nieuwe dingen. Het mooie leven, valt mij iedere dag opnieuw toe! Godzijdank heb ik het vermogen dit ook werkelijk zo te kunnen zien en voelen.

En mocht ik ooit een boek gaan schrijven, dan weet ik de titel al: ‘Nu ik er toch ben‘. Ik ben er.
Toevallig?
Nou dan maak ik er ook iedere dag een feestje van alsof het de laatste dag kan zijn!
Alexander

6 ……..komt hier jouw verhaal?

Ik zou eenieder willen vragen die, door het lezen van deze voorbeelden, zich ook ineens zo’n toevalsmoment herinnert. Schrijf deze op en mail het me: tineke@noordknoop.nl Dan zet ik die verhalen hierbij.
Vooral ook wat het voor je betekent heeft en of het je leven/visie heeft veranderd.

Ik wil ook iedereen aanmoedigen om alert te zijn in het dagelijks leven voor dit soort toevalsmomenten.
Het verrijkt beslist je leven!
Boeken:
Laat het toeval je naar boeken leiden, of zoek via bv www.bol.com met de termen ’toeval’ en ‘synchroniciteit’

Toch wat titels:

Joseph Jaworski: Synchroniciteit
Deepak Chopra: Synchroniciteit
C.G. Jung: Synchroniciteit

In 2010 heb ik verder over dit onderwerp geschreven en het ‘T0evallogie’ genoemd.