Kerst 2021
Op weg naar 2022

Kerstkaarten vallen op de mat, mijn hoofd is rusteloos en er is een roep om stilte.
De warme woorden bij het openen van de enveloppen.
Mijn lijf gaat tintelen en mijn ziel wordt wakker.
Zó veel lieve woorden, zo betrokken en zó persoonlijk.
Anders dan andere jaren.
Gekleurd door het recente verleden bemerk ik de verandering bij mezelf.
Wat me het meest opvalt is, hoe vreemd dat mag klinken, de groei die ik meemaak.
Het lijkt wel een speurt, alsof ik iets in te halen heb. Óf mogelijk omdat tijd kostbaar is en ik er alles uit wil halen.
Ik wil?
Wil ik?
Nee, het komt mij toe, het wordt mij gegeven en ik kan geen andere conclusie trekken dan dat ik verder moet. Het voelt als een stimulans om door te gaan op het eens begonnen pad dat op een gegeven moment voor mij werd neergelegd.
Geen ontkomen aan.
Eén van de dingen die ik geleerd heb is: relativeren.
Ik kon dat al redelijk, maar als je in uitersten belandt dan worden de grenzen duidelijker, zowel naar de ene kant als naar de andere kant.
Nederland in de greep van de Lockdown.
Maar, oh my God, wat voel ik me vrij!
Ik zal wel net als mijn ouders een schreeuwende in de woestijn zijn en dan denk dan aan de woorden die ze over mij uitstrooiden:
“Ja, maar jij hebt de hongerwinter niet meegemaakt. Jij weet niet wat honger is.”
Verspilde woorden want ervaring is niet over te dragen.
Helaas, een ieder moet zijn eigen blauwe plekken voelen en de veranderende kleuren doorlopen.
Later zullen veel de mensen van nu tegen hun (klein)kinderen zeggen:
“Ja, maar jij hebt de lockdown in de Coronacrisis niet meegemaakt.”
Verspilde woorden.
En wat zeg ik:“Als je politiecel en gevangenis overleefd hebt, al is het maar 10 dagen, dan is een Lockdown een eitje.”Een stukje wijsheid dat mocht open gaan, ik was er rijp voor.
Verspilde woorden.
Het leven is nu niet meer hetzelfde en er is nog een lange weg te gaan.
Ik val zo af en toe nog terug.
Steeds minder.
En al ben ik astrologe, in de toekomst kan ik niet kijken, maar ik hoop van ganser harte dat ik over een tijdje kan zeggen:
“Het is niet voor niets geweest.”
Al is het vanaf mijn wolkje aan de andere kant van de sluier, want daar gelden geen hedendaagse aardse bestaanszekerheden.
Daar is zicht op een hoger doel.

Fijne kerst en andere dagen, want niets blijft hetzelfde.
Nooit!

Bedankt voor jullie liefde, betrokkenheid en medemenselijkheid.

Tineke